Laboratorium | zespół jazz-rockowy
Legendarna grupa jazz–rockowa, prekursorzy stylu fusion w Polsce i Europie. Po 17 latach milczenia zespół wznowił działalność koncertową w 2007 roku, zyskując przychylne przyjęcie publiczności.
Laboratorium jest polskim odpowiednikiem Weather Report. Janusz Grzywacz to taki nasz Joe Zawinul, Marek Stryszowski to Wayne Shorter, a Krzysztof Ścierański jest polskim Jaco Pastoriusem. | Paweł Brodowski | Jazz Forum
Grupa powstała w 1970 roku. Jej pierwszy skład tworzyli: Janusz Grzywacz (fortepian), Mieczysław Górka (perkusja), Wacław Łoziński (flet), Edmund Mąciwoda (gitara basowa) – którego wkrótce zastąpił Maciej Górski – oraz wokalista i saksofonista Marek Stryszowski. W pierwszym okresie działalności Laboratorium spotykało się z różnymi opiniami. Jedni podkreślali oryginalność kompozycji, inni natomiast – zwracali uwagę na niedoskonałości warsztatowe muzyków. Grupa jednak ewoluowała, rozwijając swoje umiejętności. W roku 1975 zespół rozpoczął współpracę z Czesławem Niemenem, koncertując z materiałem z dwóch albumów tego artysty: „Katharsis”, „Idee Fixe”. Kolejnym etapem był muzyczny romans ‘Laborki’ z trębaczem Tomaszem Stańko oraz wspólny występ podczas krakowskich Zaduszek Jazzowych. W tym czasie Janusz Grzywacz przesiadł się z fortepianu na elektryczne Fender Rhodes, z zespołu odszedł Wacław Łoziński, a Macieja Górskiego zastąpił Krzysztof Ścierański. Do zespołu dołączył również pierwszy gitarzysta w jego historii – Paweł Ścierański. W takim właśnie składzie grupa nagrała swój pierwszy album „Modern Pentathlon”.
Z końcem lat 80. w składzie Laboratorium nastąpiły kolejne zmiany. Perkusistę Mieczysława Górkę zastąpił Andrzej Mrowiec, Krzysztofa Ścierańskiego – Krzysztof Olesiński, a jego brata Pawła – Ryszard Styła. Koncert podczas Zurrich Jazz Festiwal przyniósł współpracę ze szwajcarską agencją Face Music. Laboratorium coraz częściej koncertowało za granicą. W roku 1982, w krakowskim teatrze STU, zespół zarejestrował swoje koncerty i wydał płytę „The Blue Light Pilot”. Kolejnym zmianom ulegało instrumentarium. Grzywacz coraz częściej wybierał syntezatory. Album „No. 8” (1984) to zastosowanie vocodera, instrumenty perkusyjne Jana Pilcha i skrzypce Jana Błędowskiego. Kolejny – „Anatomy Lesson” (1986) – to z kolei pojawienie się sampli. Płyta ta do dzisiaj intryguje różnorodnością brzmień, zachowując swoją aktualność i oryginalność. Następowały kolejne zmiany personalne. W historii Laboratorium był nawet taki moment, że przy braku gitary, w zespole były dwie perkusje.
Główną atrakcją wieczoru był koncert reaktywowanego niedawno Laboratorium. Muzycy zagrali z ogromnym zaangażowaniem, młodzieńczą werwą, łącząc elementy dawnej Laborki (tematy, ekspresja) z nowymi brzmieniami i energiami; Grzegorz Grzyb i Marek Raduli dodali do tej muzyki coś, czego chyba odrobinę jej brakowało w przeszłości. Koncert, mający postać prawdziwego show (Marek Stryszowski stanął na wysokości zadania), został sfilmowany przez Program 2 Telewizji (…). | Bogdan Chmura | Jazz Forum 2008/4-5
Wznowiwszy działalność w roku 2007, Laboratorium koncertuje intensywnie i z ogromną przyjemnością. Podczas Puławskiego Festiwalu Muzycznego zaprezentuje się w wyjątkowym projekcie. Muzykom towarzyszyć będzie Orkiestra Symfoniczna Festiwalu, kierowana przez Adama Klocka – Dyrektora Artystycznego Wszystkich Stron Świata.
SKŁAD
Janusz Grzywacz – instrumenty klawiszowe
Marek Stryszowski – saksofon, wokal
Krzysztof Ścierański – gitara basowa
Grzegorz Grzyb – perkusja
Marek Raduli – gitara
