05|10|2011 KATHARSIS | Ferenc Liszt – muzyka czwartego wymiaru

Waldemar Malicki – fortepian

PROGRAM | Późne utwory fortepianowe Ferenca Liszta z cyklu 12 Etiud transcendentalnych.
Wiegenlied | Kołysanka
Schlaflos! Frage und Antwort | Bezsenny! Pytanie i odpowiedź
Romance oubliee | Zapomniany romans
Nuages gris | Szare chmury
Lugubre gondola | Gondola żałobna
Sancta Dorothea | Święta Dorota
Unstern. Sinistre | Ciemna gwiazda
In festo transfigurationis Domini Nostri Jesu Christi | W święto przemienienia Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Urbi et orbi. Benediction papale | Miastu i światu. Błogosławieństwo papieskie
Funerailles October 1849 | Kondukt żałobny . Październik 1849
Pilgerchor von R.Wagner | Chór pielgrzymów z „Tannhausera” Wagner/Liszt

Waldemar Malicki: „Pod koniec życia Liszt, kompozytor o wielu twarzach, zamieszkał w Rzymie, został diakonem i zrezygnował z łatwego życia, jakie – jego zdaniem – do tej pory prowadził. Z tych ostatnich lat pochodzi seria niezwykłych utworów na fortepian. Mimo swej miniaturowości nie tworzą one żadnego cyklu suitowego, zrywają z wszelkimi zasadami wypracowanych od wieków form, swobodnie żeglują w przestrzeni harmonicznej, z łatwością opuszczając system tonalny. Delikatność miesza się w nich z brutalnością, patos z czułością, świętość z doczesnością. Prawie nigdy nie można ich usłyszeć na koncercie w filharmonii, nie ma w nich tak emocjonującego dla wykonawcy wirtuozostwa, kantyleny, romantycznej pianistyki. Z muzykologicznego punktu widzenia już opuściły XIX wiek, ale w zasadzie nie wskazują żadnego z kierunków wieku następnego. Są niejako zawieszone w nieokreślonej przestrzeni, lewitują w czwartym wymiarze. Wybrałem dziewięć z nich i dodałem na zakończenie dwie inne kompozycje z wcześniejszego okresu twórczości Liszta. Ten wyglądający na brak konsekwencji zabieg ma jedynie ujawnić moją prawdę o tych utworach, jako rozdziałach opowieści o ludzkim życiu, od kołyski, aż po śmierć, a nawet dalej.”