Carl Ditters von Dittersdorf

1739-1799 | Austriacki kompozytor i skrzypek, jeden z głównych przedstawicieli szkoły wiedeńskiej. Dzięki dobrej pozycji rodziny, edukację rozpoczął w wieku 7 lat, uczył się gry na skrzypcach, kompozycji oraz jazdy konnej, fechtunku, tańca i języka francuskiego Od roku 1761 był skrzypkiem wiedeńskiej opery dworskiej. Razem z Christophem von Gluckiem podróżował do Włoch, koncertując i odnosząc sukcesy jako instrumentalista. Te włoskie podróże oraz znajomość z Gluckiem wywarły największy wpływ na jego muzyczne dzieło. Po powrocie do Wiednia, w roku 1764, poznał Josepha Haydna, stając się jego bliskim przyjacielem. Zatrudniony jako kapelmistrz biskupa w Nagyvárad (Węgry), założył tam orkiestrę, teatr operowy i rozpoczął działalność kompozytorską. Następnie, do roku 1796, był kapelmistrzem hrabiego von Schafgotsch, arcybiskupa wrocławskiego w Johannisbergu. Tam również założył scenę operową. W 1773 otrzymał tytuł szlachecki von Dittersdorf. Około roku 1785 muzykował w kwartecie smyczkowym z Haydnem, Mozartem i J.B. Vanhalem. Był wówczas u szczytu sławy, jednak śmierć jego patrona przyniosła rozwiązanie orkiestry, a nowy biskup odwołał kompozytora z jego stanowiska. Dittersdorf tworzył wiele, szybko zdobywając popularność. Jest autorem ponad 40 oper komicznych, 120 symfonii (m.in. sześć opartych na Metamorfozach Owidiusza), 250 kompozycji wokalnych i instrumentalnych. Za życia Dittersdorfa popularne były zwłaszcza utwory wokalne, często wykonywane w domach w całej Europie. Jego talent oraz wyczucie muzycznego dowcipu ujawniały się szczególnie w operach komicznych. Odszedł w biedzie, modląc się, by znalazł się ktokolwiek, kto uratowałby przed głodem jego rodzinę. Ostatnim jego dziełem jest ukończona tuż przed śmiercią autobiografia.